Kapısı aralık cümbüşlerin
hengamesiyle
yolunu şaşırırken
insanlık;
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
İnsanlar; doğarlar, yaşarlar ve ölürler... Bir anda sessizce terki diyar ettiklerinde ayak izleri de o anda silinir, tıpkı sevgilinin dudaklarınd kalmayan izler gibi... Tebrikler... Sevgiyle kalın...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta