Ruhumun tek mevsimi hazandı, sen yoktun.
Belki başka sevdaların koynunda uyuyordun,
Belki köhne yelkenlerin rüzgârıydın kim bilir,
Belki de dul bir yüreğin sitemkâr bakışıydın.
Ya da sen de benim gibi doğmayı bekliyordun.
Ama hazandı sensizlik, tek mevsimdim evvelinde.
Bir tabloydum hayatın devasa duvarında,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta