Çıkmaz bir sokağın cumbalı evi
Cumbaya yetişmiş önünde selvi
Altından geçerken yağardı sevgi
Cumbanın perdesi açıldı gördüm
Gönlümü kaptırdım kalbimi böldüm
Aralık pencere nameler sızar
Kadife sesiyle aşkını yazar
Bakışı içimi dışımı yakar
Cumbanın altında dinledim onu
Gönlümü kaptırdım kazıdım onu
Yazması oyalı sürmeli gözü
İçimi bilmeli süzmeli özü
Yaşmağı tutmamış gülmeli yüzü
Celaleddin onu cumbada gördü
Gönlünü kaptırdı kalbini böldü
14.11.06 / 22.34
Celaleddin ArslanKayıt Tarihi : 14.11.2006 22:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celaleddin Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/14/cumbali-ev.jpg)
Sanki eski çağlardan kalma ,bozulmamış bir şiir tadı aldım şiirlerinizde.........................
BU GÜZELİM ŞİİRİ YAZAN YÜREĞİNE SAĞLIK.. ARKADAŞIM.
SEVGİLERİMLE...
TÜM YORUMLAR (24)