Geçen gün kıyısına vurdum kendimi
yaşadığım şehrin nehrine.
Öylece kalakalmışım suda
nazarımla.
Bir dost yaklaşmış yanıma
fark etmemişim.
-Yalnızsın!
dediğinde
-Yoo!
ediğimi hatırlıyorum.
Bilmiyorlar ki sen olunca
Ak
lım
da
yalnızlık bile yalnız kalıyor
yanı başımda.
Diyorum ki;
-Bu nehir nereden gelir, nereye gider?
Sonra bir ses... senden gelir:
-Ömür gibi akıp giyor şehrin ortasından.
Elini tutuyorum, bu akıntıda
kopmamak için senden.
Korkudan mı heyecandan mı bilemediğim bir terleme
avuçlarımda.
-Korkma! Herşey Allah'ın dediğine varır.
diyorsun.
...ve sonra yalnızlığımı banka bırakıp
Kalkıyoruz.
Kayıt Tarihi : 13.12.2018 11:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!