Bir parça iç geçiren mi düşürdü bizi,
elden ayaktan kesileli,
yıllar olmasa bile,
bizim bu kendimize olan yorgunluğumuzdan,
alakadar olmayanlar,
kendi yorgunluğuna başka çareler aramayın.
Şehir sessizliğinin içinde,
kimsenin var olmadığı bir yer gibi.
oysa uykusundan uyandığında,
binlerce kişi olan bir canavar.
Şehrin biraz dışında,
huzurun denize karşı manzarası,
çay bardağında soğuk rakı,
elinde sigara, ciğerlerinde bol oksijen.
Cennet bahçesinin biraz yanında,
dağları yutan kamyonlar,
denizin içinde kum çeken gemiler.
şehrin duvarlarına hayat taşıyan yollar.
kendini yok eden cennet.
...
Sessiz bir cumartesi,
sessiz bir öğleden sonra,
sessiz bir toz bulutu.
gölde serine saldırmış inekler,
ağaçların altında sessizliğe saldırmış gürültücüler.
Kayıt Tarihi : 11.8.2008 00:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kemerburgaz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!