O senin neyin olur dediler
Güldüm
Uzaktan dedim
Uzaktan yandığım olur
Peki niye yanında değildir
Diye sordular
Uzakken daha çok özlenir
Deyiverdim
..
Alınma su gibi durulur öfkem
Bakarsın bir gün seni affederim
Hayıflan bu senin eserin bilesin
Giderken içimden bak diyeceğim
Tanrıya sığınıp seni kalben akladım
Yer yer yürek olup seni aşkla pakladım
Bir gün dönüp beni ararsan kendine sor
Ben biterken kalbimi yüreğinde sakladım
..
Umudum yok yarına bilemedim
Her şey yalanmış tıpkı dünya gibi
Kaybolan yıllar tükenen umudum
Ben hep kaybettim
Boş vermek kolay olsa da
Gönlüm nasıl unuturmuş
Bir sabır taşına döndüm
Yağmura özenmiş gözümün yaşı
..
Bazen hayat sana öylesine ağır gelir ki
İçindekilerini dağlar kadar zan edersin
Koyarsın gönül terazi kefesine
Göründüğü gibi değil tartıya bile gelmez
Üzerindekiler gibi çıkarıp atasın gelir
Çıkarırsan tamamen çıplak kalırsın
Haşereleri yorganla yakmak istersin
O zaman da ulu ortada kalırsın
..
Sabahları yağmur düşerdi yollara
Ben düşerdim yağmur damlalarına
Bir başka hoşluk var içimde
Tanıyan durmazdı, tanımayan kalırdı
Bir dokundular mı bir dahası olmazdı
Ya ben kaçardım
Ya benden kaçarlardı
Bir günah koşardı peşimden korkardım
..
Aynı çatı altında kafeslenmiş
İki yabancı gibiyiz biz
Ters giyilmiş bir gömlek gibi
Düğmeler ilişmiyor iliklerine
Duygular yabancılaşmış yozlaşmış
Tersten yazılmış bir yazı gibiyiz biz
Anlamak aynalarla mümkündü
Aynaları da kırmışız biz
..
Vakti gelince
Bahanesi bulunur ayrılığın
Çok önceden söylenmiş sözler gelir aklına
Hepside eksiksiz hatırlanır
Ayrılık olacak ya
Olsun olsunda
Ayrılıklarımız yalansız olsun
Bari adam gibi olsun
..
Gelme, geleceksen neden gittin
Sevme, seveceksen neden bitirdin
Söz deme, inanmam bir daha
Vurma, sevdim diye bu defa
Hasretinle deli oldum biliyorsun
Sana âşık oldum beni görüyorsun
Ama hep günaha çekiyorsun
Acı bana çekme günahına beni
..
Biliyormusun bu günlerde sessizliğim niye
İyi halden belki cezam idama iner diye
Ve ölünce sonra da gözlerinin yerine
Cenneti verirler belki teselli niyetine
Yazarmısın ardımdan mezar taşıma şöyle
Vuruldu bir güzele
Darıldı kaderine
Yenildi kederine
..
Ne sen sordun, ne de ben söyleyebildim
Anlamadın anlatamadıklarımı
Ben de bilmiyordum ya başlarda
İçimi derin korkular sardığında buldum onu
Oysa o itirazlara aldırmadan
Her zaman vardı aramızda
Ben yarattım farkında olmadan
Sen sadece seyrettin
..
Bu gün çok mutluyum
Her zamanki gibi umutluyum
İstemediğim her şeyi yapsan da
Senin yanında çok huzurluyum
Evet seni seviyorum
Ama sevilmediğimi de biliyorum
Üzülüyorum yinede boş veriyorum
Çünkü senin yanında hep mutluyum
..
Zamanla her söz
Bir acı söz olur
Kimi yaralar kelimelerle sarılır
Kimileri de yanıtlanırsa hep sorulur
Aynıdır zamanla her bir söz
Bir acı sözden önceki son söz olur
Kimi yaralar kelimelerde saklanır
Kimileri de zamanla kalan hep aynılarıdır
..
Bekleyemem Ekim’ i
Ben Eylül’ de ölürüm
Belki gözyaşı döker
Ağıt yakarsın
Belki de zil takar
Gönlünce oynarsın
Ama kefenim hasretin kokar
Yüreğim ise ‘’sen” kokarsın
..
Başımı yastığa
Her koyuşumda
Yeniden
Başlar acılarım
Çünkü bilirim her uykuya dalışım
Yine bir yalnızlık sabahına uyanışım
Bitmez sanırım
Ölümde bitirmeye yetmez sanırım
..
