Cumartesi Kavmi Şiiri - Zeki Günay

Bir kavim vardı, iki dağın arasında,
Bağları vardı, iki dağ arka sırasında.
Yer sahil kenarı, balıklar yuvasında,
Cumartesi kavmi, Sed kavmine dönüştü.

Cumartesi yasağı, çiğneyip geçildi,
Haram olan herşeyden, yeyilip içildi.
Allaha hile katanlar, maymun seçildi,
Cumartesi kavmi, Sed kavmine dönüştü.

Cumartesi kavmi, üç guruba ayrıldı,
Biri haramlı biri haramsız sayıldı.
Diğer sessiz gurub, ikisinden sıyrıldı,
Cumartesi kavmi, Sed kavmine dönüştü.

Kavme şeytan geldi, sessiz gurub sed çekti,
Cumartesi kavmi, şeytanla haram ekti.
Herkes savaş için, birbirine göz dikti,
Cumartesi kavmi, Sed kavmine dönüştü.

Allah uyarmıştı, çok sayıda kulunu,
Kul bilmek istemez, Hakk'a giden yolunu.
Her insan dünyada, düşünmeli sonunu,
Cumartesi kavmi, Sed kavmine dönüştü.

Maymuna dönenlerin, gözlerde yaşları,
Helak oldu vura vura, taşa başları.
Kalmadı ne içecekleri, ne de aşları,
Cumartesi kavmi, Sed kavmine dönüştü.

Ne su içebildiler ne de yemek yediler,
Günahı yüz yüzün, yüzüne söylediler.
İş işten geçti artık, af isteyemediler,
Cumartesi kavmi, Sed kavmine dönüştü.

Bakara suresi, atmış beş ne anlatır,
Maymuna dönenler, yürekleri sızlatır.
Hicrete yürüyen insan, ayak yıpratır,
Cumartesi kavmi, Sed kavmine dönüştü.

İslam niye anlattım, durduk yere bunu,
Kavimler helak, ins ayırma bunu şunu.
Tartı hile yapma, açık tut şuurunu,
Cumartesi kavmi, Sed kavmine dönüştü.

Kul Zeki on iki bin insan, maymun oldu,
Sed çeken sessiz gurub, sed arkası durdu.
Maymun olan insanlar, istemsiz kudurdu,
Cumartesi kavmi, Sed kavmine dönüştü.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY