Hatrı kahveye yükledik,
Şiiri çaya ...
Muhabbeti internete kaptırdık,
Kitapları televizyona ...
Komşuyu komşusuz bırakıp,
Samimiyeti dört duvara sığdırdık ...
Külüne muhtaçlığı bırakıp
Sesini sessizliğe hapsettik...
Bir hafta giydiğimiz kıyafetleri
Saatlik değişime moda ettik ...
Eşyayı o kadar çok sevdik ki,
Misafirsizliğe razı olduk ...
Eş, Dost, Akraba, Arkadaş
Teknoloji adı altında,
Duygusuz telefonlara sıkıştırdık...
Sonra ne mi oldu ...?
Ucuz bir edebiyat dillere pelesenk oldu...
"Nerde o eski günler" dedik ...
" Nerde o eski günler"
Dedik amma kendimizdeki değişimi
Hiiiççç fark etmedik ...
Cumartesi Günlüğü ... 💐
Yzn:Tuba Yıldırım Başkıran (tby)
🌍🖑
Kayıt Tarihi : 20.10.2020 00:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!