Işıklı ırmak gibi akardı.
Çocukluğumun fener alayları.
Yoksulluğumu örten karanlıklar da,
Yüreğim de! isyan da vardı rüyalar da.
Geceye sızardı, kaybolurdu gözyaşlarım.
Asri toprağa hep gece götürsünler isterdim.
Eller üzerinde, ışık saçan ateşin ardından.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta