Selamünaleyküm, iki bin on sene,*
Yirmi üç Temmuz can, Gül Nur Cuma yine.*
**
İçimden an geçer, ufukta tan döner,*
Zaman bir berk olur, ömrümde an söner,*
**
Dün daha bir bebek, sonra bir çocuksun,*
Yarın anne, baba, ahir bir soluksun,*
**
Bir anne çocuğu, bir baba veledi,*
Pek yakın dün idi, seni kim beledi?
**
Anne, baba derken, annen, baba oldun,*
Daha dün taze gül, bugün nasıl soldun.*
**
Bir an, zaman geçti, göz açıp kaparca,*
Mevt hayatı biçti, can kapıp kaçarca.*
**
Kükredin şen, şakrak, sonra bir küheylan,*
Adımlarsın pek zor, sanki yer heyelan.*
**
Çınlardı gür sesin, pek güçlüydü beden,*
Şimdi ses pek titrek, ne bu gaflet halen.*
**
Gün doğar, gün batar, her an değişir ten,*
Ölüm ölmüyor bak, sanma vakit erken,*
**
Aşık Uslu düşün, Akibet ne ola,*
Neydin, ne olursun, şehadet ne ola.*
**
Aşık Uslu 23.07.2010 – 06:37 Niksar
Zübeyir Güngör Uslu
Kayıt Tarihi : 23.7.2010 12:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatın faniliği ve zamanın hızla geçmesi pek enteresan bir hadise ama hem gafiliz...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!