Cumali'ye Mektup. Şiiri - Nevzat Uçar

.
İşte böyle Cumali...
Ta... en baştan dostluk adına,
Yanlış adımlar atmışım.
Oysa mana ve kavram olarak
İnsanın kulağına hoş geliyor dostluk.
Ama gördüm ki yok böyle bir şey
Dost yüzlü gülücüklerin arkasında
Sinsi ve menfaat dolu ne hesaplar varmış da
Biz bilememişiz...
Aldatılmışız,kanmışız ve biz işte böyle yanmışız.
Öyle insanlar tanıdım ki CUMALİ...
Dostum dediklerine acımasızca kuyu kazıyor
Punduna getirdiğinde,
Hiç düşünmeden adamın boğazındaki ipi çekiyor
Ve tam ateşin ortasına itiyor.
Faiz le yatıp repoyla kalktığımız
Bu kapitalist sistemde
Dostluklar günlük,
Arkadaşlıklar saatlik olmuş...
Eskiden çok eskidenmiş o dostluklar,
Şimdi yok böyle bir şey.

Meğer tüm dostluklar,
Maddiyat ve çıkar uğruna,
Sürdürülen ilişkilermiş.
Bunu geçte olsa anladım.
Çünkü son zamanlarda...
Dostluk adına,arkadaşlık,hemşerilik adına
Öyle sahte,öyle yapay ilişkiler gördüm ki
Üç otuz kuruş için,
Bozuk para gibi gibi harcıyorlar adamı.

Dostluk kavramı ürkütmeye başladı beni
Yaşamadan bilemiyor insan.
O kadar incitildim,o kadar kırıldım ki
Sarsılmak yada yıkılmak değil bu
Dibe vuruyor insan...dibe vurdum.
Dost yüzlü maskelerin hepsi düştü CUMALİ...
Şimdi sığınağımdan çıkmak istiyorum.
Ne zaman ve nasıl olur bilmiyorum ama
Kalkmak,tutunmak için çabalıyorum.
Yeniden,
Yeni baştan,
Yine baştan,
Ta....en baştan CUMALİ en baştan. (Baki Selamlar)
.
A.Nevzat Uçar.
14/Ocak/1999 Fatih (02.50)

-