Cumali'ye Armağan Şiiri - Salih Özalaşan

Nede sevmiştim Cumali'yi
Yüreğimde alev alev yanmıştı o zaman
Selamsızda geçmezdi ya hani
Selamı mutlaka vardı herzaman
Sohbetine olmazdı doyum
Bıkmazdım dinlemeye başlasam sabahtan
Bazen nede kavga ederdik
Kanlı bıçaklı sanırdı gören uzaktan
Nede çabuk biterdi kavgamız
Aslında ikimizde yanmıştık tuzaktan
İkimizde hasrettik yürekten bir sevgiye
Tatlı sözler çıksın isterdik dudaktan
Bazen öylede hüzünlenirdikki
Gözyaşımız akardı her iki yanaktan
Dertleşirdik bazen sabaha dek
Aslında tanışmazdık ikimizde uzaktan
O bana sormazdı ben ona
Hangimiz erkek, hangimiz bayan
Meğerse bizim cumali değilmiymiş; ?
Yüreği sevgi dolu hoş bir bayan
Aslında bende öyle istiyordum ya
Öğrenince şok oldum biran
Şimdi Cumali yok; karşımda hep
Gözler alev gibi yürek yakan
Cumali'den bana hatıra EDA'lı bir bayan
Ama seni yinede özlüyorum
Özlüyorum Cumali bana inan
Sen benim için olmuştun
Herşeyden öte güvenilir bir insan
Sana teşekkür, Sana sevgi, Sana selam
Seni aratmıyor bana bıraktığın
Aslında sen olan bu tatlı insan
Senin gibi sıkıdostum varken
Ben asla, ama asla yıkılmam.