Rahile sancısını hissettiği zaman
Gazi gibi aşkta yara alıp ölmediğim bu an
İbrahim’in kor ateşinin içine düştüğüm biran
Ramazan rahmetinden merhamete susamış be can
Gülnur’un çiçekleri İlhamı vermez bana
Ah benim uzaktan yandığım ah ah
Bu ahlar sana ulaşırsa bir gün
De işte o zaman vah vah
Ne çok sevmiş beni
Gözünün yaşı ile büyütmüş
İçinde ki tek beni
Onu elimden alan kendini unut beni asla unutma
Nişan aldım bekliyorum şimdi seni hudutta
Üzdüğünü duyarsam bunu senin yanına bırakmam
Asır geçse de üstün de o kalp benim
Şimdi dilin kemiği yok, âmâ dokunsun kelimelerim
Sen yatırsan da bedenini her gece koynun da
Nasılsa tarihe geçmeyecek bu söylediklerim
Nasılsa okumayacaksın sana yazdıklarımı
Nasılsa gecenin hüznünde görmeyeceksin sızlayan yaralarımı
Nasılsa bir“çay” içimlik bilmeyeceksin “karalamalarımı
Nasılsa vicdanın anlayacak benim yazamadıklarımı
Dönmen için değil görmen için yanan yanlarımı
Hüzün kokan yüreğim sahibini ararken
İstanbul fatihe sırılsıklam yağmur yağarken
Bir köşede yetim çocuk ağlarken
Bir ses duydum bir ses geceden bir ses
Kalbimin en ince yerine dokunan bir enfes
Rabbim Rabbim deyip gönlüme giren ateş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!