Cuma Ağa Şiiri - Fahri Öztürk

İstanbul'u geziyorum ben
Şimdi de İkitelli'deyim
Oğlanın burada bir dükkanı var
Öztürkler Mercedes servisi
Çıraklarla şakalaşıyorum
Müşterilerle konuşuyorum
Burası bambaşka bir alem
Herkes istemeden gülüyor
İşler durgun...
Bir Cuma Abiyle tanışıyorum
Vaktiyle köyün ağasıymış babası
Tam yedi köye hükmedermiş
Kendisi şimdi kebapçı...
Ağalık ona da yakışıyor
Esmer, kara bıyıklı ve oturaklı...
Bana köyden hikayeler anlatıyor
Ben de yazdım biraz
Yirmibeş otuz sayfa kadar diyor
En büyük kazığı
Bana en yakınım attı diyor
Yine öyle olmuş galiba
Başka bir dostundan aldığı BMW
Durmadan masraf çıkarıyor
Üzülme cuma abi diyorum
Allah hep doğrudan yana oluyor.