Artık sensizliğin içindeyim biliyorum
Zamanın geçmediği, yağmurların dinmediği bu gündü
Seni sensiz hasretinle yaşamaya mahkum kaldığım 3. geceydi
Elini uzaklaştırdığın, gizli gizli bakışlarının esiri olduğum gündü bugün
İçine bakamadım gözlerinin, suçlu değildin gönlümün hediyesiydin bana
Çaldığın sevgi, sana verdiğim sevgiydi, şimdi acım oldu
Nefretim olmadın, olamadın, olmayacaksın
Sessiz haykırışlarım olur bazen sensizliğe
Verdiğim sevginin ödülüdür bana kalan nefretin
Sanki döktüğüm yaş değildi, kırmızı kandı
Süsledi yüzümü o anda acılarım, acıların
Hayatın oyunuydu bu kaybetmek, geç de olsa anladım
Gelecek yarına esirdin sen, bense yaşadığım bu ana kucak açmıştım
Sensizlik sessizlik demekti, çaresizlik yokluğunla mücadele etmekti
Beni bana bırakışının yanlızlığı, çaresizliklerle doldu
Aldığın umudum seninle var olacaktı
Seninle doğacaktı güneşin sonsuz karanlığı
Gözlerin yok olduğumun kalıntısıydı, kırılmıştı gözlerim gözlerin olmadan
Ölüm bile çare bulamazdı gidişime artık
Tek sözün yeterdi beni sana mahkum etmeye
Sensizdim işte
Yine karanlıkların esiriydim
Yine güneşsiz kalmıştım AŞKIM...
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 19:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!