Nerde sonbahardan kalma sarı benekli yapraklarım
Hani gözlerimden eksik olmayan gözyaşlarım
Acının yerini mutluluk, hüznün yerini sevinç almış gibi
Ellerimde yeni bir el daha var
Yüreğimde bir can daha var
Birken iki yürek taşır oldum
Yaşamak için sevmek mi gerekliydi?
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
sevdiğine yazar insan en temiz duyguları.. sevdiğine akıtır en masum gözyaşları..
sevdiğine yollar en içten gülüşleri..
delik deşik olmadan anlamaz ama sahteleri. ya insan çok değerli yada herşey yapmacık olur bazen.
oyuncak gibi dolanırken kalplerde bir parça sevgi kırmaya kıyamazsın..
ama elin kanar yüreğindeki yaralara dokundukça .. yüreğine dokundukça sahte gülüşler sende yitip gidersin sende anlarsın gidişleri...
başkalaşmış gönüllere inanamazsın anlayamazsın tebessümlerin nerden geldiğini.
ya ben çok abartıyorum dersin ya da insanlar çok abartısız yaşıyorlar...
ahtapotu olmuş hayat insanların ya ben çok dolanıyorum ya da kollar boş durmuyor...
...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta