Culus Günü Mücrimin Affı Şiiri - Enver Ü ...

Bir kürek mahkumu geldi,
Mücrime hüküm her gün ah etmek,
Kim, kalebent oldu derken birden çölde kum geldi,
Şimdi ömrünü koyduğu yer, kuma tamah etmek,
Halbuki ne semazenler definde ne zennelerde,
Bahar yerine ateş kumlarında gam geldi tanelerde, ,
Bahar yerine ateş kumlarında gam geldi,
Hancı, mücrimin karası ihvana danışmadan samah etmek,
Zengi oldum ben bir divanda , dönsün üstümde durmadan,
Değirmen taşından zebunum ki razıyım dedi,
Nasıl bir kudrettin varki ilahi ? Bir taş altında beni ezmek
Sonra kumlar diyarına sürgünü ile alevden her gün etmek
İhvanda kutsaldır bir deryanın adı olunca
Kürek mahkumuna çevrilsin bir ummanda gemiye,
Prangaları koparın ki pazudan nevrozu dönmesin,
Bir şekavet miki filvaki kürek zincirine mahkum etmek
Bu gün culus günü hünkar geliyor ondan mağfiret dilesin
Kim burada kece kumaştan kaftan giyen desin
O zaman "bırakın o fakirgahı o kimesne bir beşerdir"
Yakışan ne olmalı hak -batılıa faruk olup, ahkam etmek
Olaki kullardan her biri günahkar olamaya zannımca,
O evliyadır ki aramızda bize rağbet eder bizde,
Ulular divanına o mekanda biat ederiz" deyince ,
"Ulufeler dağılırken fukaha ekberi cihana düştü demek
Müebbeten mücrimin mağfiretine, hiç bir ceraimi olmaya
Deyince Sultan zindan yıkıldı, bukağılar söküldü,
Reayanın kolundaki zincir kırılsın, ceza gibi suçta kırıcı olmalı,
Zinhar, Zindancının kalbi, şevkat ile dopdolu olmak gerek,
zalimlerin izlaline dedi sultan demek bu demek
Ferman edince reayanın fermana riayeti gerek
Bu gün den sonra bu cukusa başkaları oturacak
O yüzden, batıl, "Tayran'ın" filleri, ebabil ile yandı demek .
Enver Ünver