Çullu heybemde
Fakir azığım,
Fukara sevdalarım gibi.
Yırtılmış perdelerim,
Yükselmez,
Düşmekte an be an arşın derinliğine,
Garip sazımdan,
Canhiraş nağmelerim.
Bir gözünde
Yoksul duygularımdan bir çile,
Yumaklanmış isyanlar;
Yok öte gözde umut,
Yok öte gözde sen,
Bilebilsen?
Öte gözü boş heybemin,
-Bil bunu-;
Koyduğum her zerre mutluluk çalındı hep,
-Ya da öyle sandım-
Dolu gözlerimden
Akan yaşlar bile çalındı,
Aldandım.
Buruk hep dizelerim,
Kimsesiz,
Öksüz
-Yazgım gibi-,
Kime ne?
Umurunda mı Dünya,
Umurundamıyım sanki?
Ne bileyim,
Bilemem ki.
Çul düştü birkaç dize
-Heybemden-,
Kırılma,
İnandım,
İnanki.
09.Ekim.2010 15.30
Ahmet İdrisoğluKayıt Tarihi : 10.10.2010 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!