Samimiyet ölçüsü hüzne boğdu,
Arkasından gelen menfaat yükü,
Kaçtı hep kendinden insanoğlu,
Yaptığı kötülük sadece yakabildi cürmü..
Gözümden yaşları günaha armağan ettim,
Ruhum muzdarip acı çekiyorum,
Körüklüyorum günahımla acımı,
Içim buruk cebim dolu cehennem çukuru,
Kendi çukuruma gömülüyorum..
Kayıt Tarihi : 9.6.2020 17:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!