Çukurova Yanıyor Şiiri - Hakan Yaşar

Bu bereketli toprağın tadı
...................................İnadı
Süreğelen sancısı,
Bütün madenlerin en beyazıdır
Gürül gürül akan alınteri.

Omuz başında testi
Su taşıyan,
Utangaç
Sebil tenli
Rahmet musikili kadınların,
Genç kızların
Kınalı avuçlarında orak'a verir başını
Altın renkini başak.

Ana sütü gibi ak bakır yalnızlığı
Dökülecekti neredeyse bulutlardan
Hamam sıcaktı.

Kanayan bir yaraya vurulacak
............son demindeki pusat gibi,
Bandırasız çocukların
Kundaksız yavrucakların,
Haymasız başlarına
............tevbe ettiren masumiyetine
Karga kızılı vuruyordu güneş,
Çukurova'm şömine endam yanıyordu.

Balçıklarda sıtma
..........adam akıllı kol çırparken
Darboğazları aşmaya çalışan mıhlar
Bellerindeki semerin
Ve o sızının vurulmuş damgasında
Çocuğu
........ genci
............. yaşılısı,
Tekmil Çukurova ırgadı
El vermişti asırlardır
Bu bereketli topraklarda
Karın tokluğuna...

Çukurova yanıyordu
Yanıyordu cehennemin son kertesinde
Allah'ına meydan okuyan işgücüyle.
Bu zaman el çekmez gömüttür
Bu zaman ahtettirmez
........... yenilmez değil,
Bu zaman Spartakus'un torunlarınındır!

Köylü
........Dağlı
................Maraba
Bu ova,bu diyarlar bizimdir
Çukurova'nın kamburu
Ağaları bize gebedir...

kasım '94 ist.