Çukurova'da Şiiri - Yaşar Cerit

Mahmur ışıklar altında,
O alaca şafaktan,
Gün batıncaya kadar,
Cıvıl cıvıl ötüşür kuşlar.
Benimse deli gönlümde,
Bir at peydahlanır,
Doludizgin koştukça koşar…

Onun dizginlerini çekemem ki,
Gem vuramam ki küheylana,
Beyhude gücümde yetmez ki,
Sapsarı güneşin altında,
İpil ipil ışıldayarak;
Hayalimde coştukça coşar…

Ardından ikindi üzeri,
Ilık ılık garbi yeli eser,
Estikçe şu bağrımı deşer;
Saçlarımı okşadıkça okşar.
Bu arada Anavarza’nın üstüne,
Bir alıcı kuş gibi,
Gün yıkılıp iner;
Sıcağını saçtıkça saçar…

Artık akşam olur,
Kuşlar yuvasına uçar,
Her yer karanlığa boğulur.
Kapanır kapılar birer birer,
Zamanda saatler durmaz ki,
Gecenin siyahında ilerler.
Göl yeri kamışlı Hüyük,
Yazının yaban yüzü,
Çakallara kucak açtıkça açar…

O ulumalardan hep korkarım,
Haykırırım ama nafile,
Sesimi duyuramam kimselere.
Oluk oluk yol olur gözyaşlarım,
Sicim gibi yerlere akar.
Gözbebeklerim kan çanağına döner,
Ve hızlı hızlı yüreğim atar,
Yüreğimden bir damar çekilir.
Elinden oyuncağı alınmış;
Suçlu bir çocuk gibi,
Hep gözlerim babamı arar,
Yine içimi bir hüzün kaplar,
Gözlerim diken olur bu ovada,
Gözlerim ah o gözlerim;
Hançer olup batar Çukurova’da.

26-07-2015

Bu şiir radyo şiir sanatı tarafından 17.05.2017
tarihinde günün incisi seçilmiştir.