Çukur Açtım Şiiri - Ethem Turan

Bir çukur açtım gönlümün derinliklerine
Her akşam yitirdiğim umutları bir bir içine atıyorum
Ben yanıyorum, içimde gönlüm yanıyor
Sanki yemeğin tadı tuzu çekilip gidiyor tatsız tuzsuz oluyor hayat

İnadımdır bilirsin yarama tuz basarım
Gözümden akan yaşın içindeki feryadını da yutarım
Pişman olurum ama sana diyemem
Susarım,her akşam bakarım yollara

Paylaşırım yalnızlığımı bir yanda ben otururum
Diğer yanda kötü dost sigaram
O dumanını gönderir,ben nefesimi üflerim
Oda sıkılır tükenir,bir türkü belirir radyoda

Sazın nağmelerinde derin rüzgarlar eser yine
Düşlerimin önünde kocaman bir dağ yolu keser
Tavanda badanadan iz hala durur
Kalemlerim, kitaplarım hep aynı,dağınık

Buğulanır yine ruhumun dünyaya açılan pencereleri
Avutmaz bu gönlü gözlerimin gördükleri
Dağıtmaz düşüncemi kulağıma gelen melodiler
Aynaya bakar yinede gülümserim kendime

Yuvarlanacaksam da uçurumdan
İçi boş düşmeyeceğim en diplere
Bir gün göç ederken yaşamadım demeyeceğim
Kim bilir belki sen geleceksin gözlerimin önüne

Yada karanlığımda görünmeyeceksin
Kim bilir gönül çukurum sana dair umutlarımla dolacak
Kapatacağım kabri içinde sana dair olanlarla
Sende, yaşarken öleceksin bu gönülde