Çukurun dibinde yalnızlık var,
Issızdır her zaman buralar.
Gafil avlar seni ayrılık,
Bu Çukura vasıldır nice anılar.
Teselli etmekle uğraşma kendini,
Zira göremezsin burada ki benliğini.
Sinemdeki unutmuştur şimdiden seni,
Gerçi kim pâk sevebildi ki?
Bundan böyle kimsesizsin,
Ne de güzel mihrabın belliydi.
Oysaki Mazlum ümitli idi,
Şimdilerde Mazlum bile kederli.
Kayıt Tarihi : 8.6.2024 20:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!