Şiir/Yazar:@BanuDGN
O kadar kaybolmuşum ki
kendime varmak için senli hayaller
yakıyorum gözbebeklerimde,
belki bir işik olur diyerek kara boşluğu
aydınlatmaya çalişiyorum...
Bilmediğim bir kuvet beni dahada
çekiyor boşluğa,nefes alicak
boşluk,ölüden farkım kalmadı.
Zamanla yaşam arasında sıkışıp kaldım.
Çığlıklarım!
Üstümü örtün çok üşüyorum !
Geçmişimin Suçortaği!
Susma !
Sil at herşeyi geriye sar hayatı!
çıkar beni bu çukurdan,
hür birak ruhumu!
Yeter sızlatma bedenimi !
Susma çığlıklarım !
Simsiyah bir boşluğa gömülüyor gözlerim.
Düşlerimi söndürdüm, Durma!!!
Durma
hayallerimde;
Ölüm kokar;
Kan kokar !
Etrafımda mezar sessizliği !
Soğuk bir çukurdan
çikartılıyor Cansız Bedenim,
Upuzun bir sonsuzluğa doğru taşınıyor ..
Zamanın dışındayım ...
Belkide sevmek ölmek gibiydi?
Banu DoğanKayıt Tarihi : 22.9.2018 17:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Banu Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/22/cukur-36.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!