Nefsimin peşine düştüm düşeli,
Yitirdim aklımı fikir kalmadı,
Her tarafım konfor her yer döşeli,
Gözüm doymaz oldu şükür kalmadı.
Dünya hayatına meyil bağladım,
Kazandıkça azdım,coştum çağladım,
Abur cubur işten çıkar sağladım,
Dilimde ilahi,zikir kalmadı.
Sefa alemine gönlüm taşındı,
Mahşeri boş verdim,arzum peşindi,
Kibirim den dağlar bile aşındı,
Sığınacak tek bir çukur kalmadı.
Tökezledim hırslı hırslı yürürken,
İş işten geçmişti,mola verirken,
Perişan bir halde yolda dururken,
Baktım benden daha hakir kalmadı.
Bir garip FANİ’yim olmaz muradım,
Takatim bitince çare aradım,
Kendimi boşladım,ele yaradım,
Beni sollamayan fakir kalmadı.
Aşık Fani AFŞİN
21,09,2010
Kayıt Tarihi : 21.12.2017 18:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!