Cahil cesur olurmuş, sen öylesin bak hala?
Kurtulmazsan bu gaftan; kalacaksın cühela!
Ayan, beyan çok şeyden, ediyorsun tecahül!
Bu kadar da gaf olmaz, uyan artık ey cahil!
Miras mıdır atandan, sana onca cehalet?
Sebep olur mahvına, bilmelisin şu halet!
Yayma sakın etrafa, teşmil etme cehlini!
Çok rahatsız ediyor, tavrın ilim ehlini!
Sanır mısın uzaktır, sana epey ölümün?
Ondanmıdır kendine ve etrafa zulüm’ün?
Belki şu an ensende, takdir olan ecelin!
Hani ata binince; “nasip” dermiş ya gelin!
Hiç güvenme hesaba, çünkü uymaz kitaba!
Öğrenirsin şu sırrı, bir göz atsan hitaba!
Hiç farkında değilsin, fazla aştın haddini!
Unuttun mu sureyi, ne diyordu; “Vettini…”?
Haddi aşan ins, cin’i; bekliyorken esfeller;
Ne yazık ki bihaber; bu sonuçtan eçheller!
Yeter artık inadın, vazgeç menfi tavırdan!
Yaşantına baksana! Ne farkın var gâvurdan?
Gâvur senden insaflı, inan bana sen dostum!
Sakın yanlış anlama, ben ki sana can dost’um!
Sanma seni kurtarır, malın, mülkün ve namın!
İşin epey zor demek, yoksa sağlam imanın!
İntibaha gelerek, son ver yersiz emele!
Teslim olup Allah’a, yönel Salih amele!
Cihat ŞAHİN
15.11.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 15.11.2010 11:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)