Cudi Şiiri - Kadir Ünlü

Çıkasım var,
Cudi’nin tepesine,
Çökesim var,
Tâkâtsız kalmış dizlerimin üstüne.
Ağlayasım var bağıra bağıra,
Toprak olanlarıma,giden aşklarıma,
Vefasız canlarıma,hasretlerime...

Yediresim var,
Yanan ormanların harıyla,
Börtü böceklerle,ceylanlarla kavrulmuş ciğerimi kartallara.
Ve yakarasım var,
Yağmurunu çekip,
Ormanların kül olmasını seyreden,
yaratana,son defa,
Açıp ellerimi göğe’yağmur,yağmur diye...
Ve ölesim var oracıkta !
Olmasın mezar taşım.
Lütfeder yağdırırsa yağmurunu,
yollarsa üzerime şimşeklerini yaratan,
Sırılsıklam ıslanayım,
Yığılıp kalayım boylu boyunca.
Cudi’nin tepesinde.