soğuk feryatlara dilenir mutluluk,
karanlık, hüzne hüküm sürer yalın vakitte,
kör olur diller,konuşamaz aşkın önünde,
engebeler sabrımızı yıldırdı,
her ismini duyunca,şahlandı yalnızlığım..
ölüm kapı eşiğimde,
nefes alsam düşerim,
yok mu engel azraile,
tövbelerle avuttum kendimi,
hâlâ ben cahilim..
en tepede yalnızım, şuride kaldım,
kül oldum rüzgara savruldum,
imkansız olaylara vakıf oldum yabancıydım,
her vakit uçurumdan sarkarcasına cüdam idim,
ben çıkamadığım İlahi kapıda kavruldum..
Kayıt Tarihi : 6.12.2017 17:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
askerden anılar
![Afşin Dualı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/06/cudam-idim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!