Cüda Şiiri - Emre Turan 2

Bir sonbahar gecesi yatağımın kenarında oturan ben

Gözyaşlarımdan akıp giden sen

Senin yokluğunda geçen bu kaçıncı gecem

Nasıl bir ıstırap içindeyim ah bir bilebilsen

Sen olmadıktan sonra neye yarar gönlüm

Gönlümü ferman eyle ey güzel gözlüm

Mihnettedir seni görmeyince gönlüm

Sende bırakıp gitme ey ay yüzlüm

Sükuta ermiş benim bedenim

Sensiz bu diyarda ne edeyim

Gel sevmekten vazgeçmeyelim

Kalbim evindir senin

Saçlarının esiri oldum

Gözlerinden vuruldum

Zambaklara senin kokunla doydum

Sensizlik en büyük korkum

Anlatamadım seni kimselere

Kıskandım kendimden bile

Nereden bilebilirdim bu denlice

Muzdarip kalabileceğimi kendimce

Ben sevmekten yorulmadım da

Sen sevilmekten yoruldun

Günahkar bir kul gibi

Kapına secde oldum

Ben senden şifa bekledim

Sen bana zehir oldun

Bilemezdim bu fani ömrümde

Sevgin ile cüda oldum