Cücük-lerimiz (Kör Kuyular 2)

CÜCÜK-LER-İ-MİZ
(KÖR KUYULAR)

doğan boşluğu doldurabilir misin
demiştin
doluluğumu boşaltabilir misin
söyle
onulmaz sevdanla
sevdalılar var bittiği bilinmeyen
askıda hissediyorum kendimi
indirebilir misin
sevebilir misin o kadar
asılabilir misin acılarıma
o kadar sevilir mi acılar
sarılamazsan göklere kadar
tutunabilir misin yamaçlarıma
dikenlerime katlanabilir misin
dağlarımı sevebilir misin
denizlerimi zalim ve azgın dalgalı
ırmaklarımı uçsuz bucaksız
korkmadan
ağlayıp sızlanmadan ve de infazlara tabi tutmadan
tutunabilir misin
sarp dikenli acılı yüreklerimin geçitlerine
ya da ağartılmaya direnen saçlarıma
yapışıp okşayabilir misin
ağlayarak
gülerek
severek
çekebilir misin tek tek ağarsınlar
söyle
çekebilir misin geride bıraktığım onlarca sevgisizlikleri
gerekçesiz inadı inadına yüklenenleri bilerek
kör kuyum olabilir misin
ister miyim kör kuyum olmanı
söyle
sana yar olmayacağını bile bile
gök kuyularım
ak kuytularım olabilir misin
söyle
söyle çekebilir misin beni
hadi git... giiitttt
demeden
bugün desen de
evet... eveeet
ya öbür günlerim
yine bağırmakla geçecekse kör kuyulara
bırak sözcüklerimin koynuna beni
gidebileyim sev-dostluğumum yoluna
gök canım kurban dostça iğneleyene
sarılana acılarıma uyarmaya
ve
sevgili olmaktansa terk eden
neden -
siz
beni kör kuyularımla bırakmıyorsunuz
bitmemiş bir sevgiyle haykırışlarıma
sevmiyor kör kuyular sevmeyi sanma
hep dinler hep dinler hep dinler
sen çıldırasıya dinler
ve bilsinler ki kör kuyuları yaratanlar
beni hep dinlemek zorunda kalacaklar
istiyorum sanılmasın kör kuyu sırdaşlığım
canımın cücükleri acıyor
kör kuyular bilmiyorlar
bilmiyorlar kendilerinden derin sevgilerimi
kör kuyularım olabilir misin
ey en dostum
söyle
kör kuyularıma bağırabilir misin

25.08.1998, KADIKÖY/İst.