Arada sorarlar: Hâlin nicedir?
Cevabı alırlar: Yol pek incedir.
Yorum da yaparlar: Dağlar yücedir.
Dağların yanında insan cücedir.
Arada gülerler: Bu, nice hâldir?
Hâlde hiçbir şey yok, gayet normaldir.
Size ne oluyor, gülmek nedendir?
Dağların yanında insan cücedir.
Arada hoplarlar: Keyif bizimdir!
Hoplarız, oynarız, ilgi nedendir?
Manzara ilginçtir, bu coşku nedir?
Dağların yanında insan cücedir.
Arada titrerler: Bu, iklimdendir!
Mevsimler değişir; öz, titreyendir.
Hâlden hâle fark var; hâl bilenindir.
Dağların yanında insan cücedir.
Arada dururlar: Durmak iyidir.
İyi olan her şey pek değerlidir.
Gösteriş, taşkınlık hiç hoş değildir.
Dağların yanında insan cücedir.
27.09.2018
Kayıt Tarihi : 29.9.2018 05:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!