Cüce Deve Şiiri - Tunga Eralp

Cüce deve oynar idik okulda,
Sıraya çökünce cüce olurduk,
Mutlu, mesut anlar kalmış akılda,
Ayağa kalkınca deve olurduk.

Meraklıydık her bir şeyi sorardık,
Çerde çöpte bile mana arardık,
Çocuktuk, elbette hayâl kurardık,
Büyüyüp gelin ve güve olurduk.

Yıllar geldi geçti, büyüdük hamdan,
Elbette boyumuz aşmadı damdan,
Değişen dünyayı seyrettik camdan,
En fazla üç arşın düve olurduk.

Kendimize özgü bir dünya kurduk,
Hayâli hedefi göbekten vurduk,
Kenar, köşe hep kıyıladık durduk,
Sandığa girince güve olurduk.

Ezbere iş yaptık, hep akıl aldık,
Ancak kullanmakta sınıfta kaldık,
Üretmek zor geldi, biz fikri çaldık,
Akletseydik fikre nüve olurduk.

Sokma akıl yedi adımda bitti,
Faydası üç günde yok oldu, yitti,
Cehalet oyunun dışına itti,
Kalsaydık biz anca yave olurduk.

Üç beş vardı yol gösterecek alim,
Ne uyduk onlara ne yaptık talim,
Aksine saldırıp ettik mezalim,
Kan emici çirkin büve olurduk.

İşte böyle dostlar, geldik bu yaşa,
Olmadık işleri getirdik başa,
Kader mi, yok değil, yok sümme haşa,
Hiç olmazsa doğru yolu bulurduk,
Her bir şeyi seve seve olurduk.