Cüce Benliğimde Kocaman Şiiri - Halil Kı ...

Kimse;
ayaklarının bastığı alanı ve anı!
sanıyor ki böyle

Dünya ve zaman Asi
rüyalar başına buyruk
uyku kendi halinde başı hoş
uyku ve uykusuzluk arasında!
ömür bitti.

Temizlediğini sanıyordu bütünüyle gözyummuşlukların uyuşmasısıyla.
Ağaca bez ve bel bağlıyordu her halükarda herhangi biri-leri
Ce desem çözülecekti bütün tankların cer dişlileri
oynak gövdeleriyle sıradan demir yığını

Artık;
para kazanma fikrini koyunca emeğe
aşk biraz öteden teğet geçti östrejeni
kusura kalman,
testerojenim duygularıma yapışık
bir kütüğün üstünde oturuyordu zöhre yıldızı
Mesela nüfus kütüğümüzün.

Diğer yanımız musallaya uzanmış,öbür yanımız toprak altı idi.
Ne kadar basit değil mi yaşamak kalıcı olamayınca şevk ve şavk
hadi yan şimdi narına ve yanılgına
diyelim ki kendini ölümsüz sanan ruhsuzsun

Söylesene nasıl hükmedersin son/ara/sına

Doğru insanları öldürmek gibi bir yanlış yapmadığımız da! paradoksa eğilim veren yanlış/şık

üç doğrunun bir yanlış edeceği inancını pekiştirecek olursa

işsizlik kaygımız sona ermiş olacak

Bu kadar omurgasız iskeletin ruhuda olmaz, tenide tini de

Gölgelerin silüetleri aşkına
bu kımıltılar sana dair serseri/nişlerim
güneş;
boyunu bir karış aşsa da,
cüce benliğimde kocaman yaratıyorum seni
gel boyunun ölçüsünü ver dizlerini çökmeden önündeki zamana...