Çözümsüzlük Şiiri - Şair Senemmm

Yalnızım,
Ötesi yok!
Gecelerim gündüzüme karışmış
Bir matem dalgası kaplamış beni
Zincirlerim boğuyor,
Kurtulamıyorum.

Sensizim,
Ayırıyor seni benden bu hayat
Bu mecburiyetler dünyası ve
Sıkıcı bir yaşam
Çözemiyorum.

Güçsüzüm,
Ağzıma bir lokma yemek koymuyorum
Ölüm orucunda sanki mutluluğum,
Gülemiyorum.

Çaresizim,
Her yanımda çok bilinmeyenli denklemler,
Cevapları hep silinmiş sorularımın
Doğru şıkkı bulamıyorum.

Işıkları kim kapattı?
Kim çaldı güneşlerimi benden.
Acımasızca beni bu karanlığa
kim mahkum etti?

Hesap sormam kimseden,
Kendimden bile.
Niye böyleydi,niye böyle oldu?
Hep böyle mi gider?
Bilemiyorum.

Kırdımsa seni affet.
Üzdüm biliyorum.
Bencilim evet,bencil.
Bencilliğim seni istiyorum.

Aykırı düştüm ben saatlere,
Günlerle bir türlü barışamıyorum.
Sokaklarım darmadağın,
Kendimi bulamıyorum.

Bir ölüm çığlığı yükselir içimden,
Sürekli gelen bir veda şarkısı.
Sözlerini ben yazmışım.
Silemiyorum.