çözülüş demleri-2
bakışların ısıtmıyor kalbimin iklimini
bir ayrılığın suretinde yitmiş zaman
“dönülmez akşamın ufkundayız/
vakit çok geç” halleri
içimde surlarını yükselten vahşi kara duygular
bu şehrin çınarları deli eder adamı
turnalar da gidiyor… yol günleri
her adımda parmaklarım kırılmış aşk kesiği
böyle mi yürünecekti yollar
yalnızlığın revirinde yaralarını saran yaşam
sende yoksun artık kim yeniler beni
güneş de dönencesini şaşırdıktan sonra
dalgalı sularda bir küskün denizci
yelkenler fora…
bütün gizlerini tutuşturmalı bu yenik aşkın
bu şehri gitmeli…
şarkıları şiirleri toplayıp da gitmeli
en ıssız sokağından terk etmeli bu şehri
kapıcılar uyanmadan
çöpçüler asfaltlara çıkmadan…
giderken ayrılığı da güzellemeli
biraz da ayrılıklar için yalnız doğar insan…
Önder Birol Bıyık
Kayıt Tarihi : 11.11.2017 15:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!