Çözülsün Aşkın Elleri Şiiri - Ahmet Tığlı

Sulanır kanım seni görünce
Erir kan pıhtılarım
Orada sulu sepken kar yağar
Üşür damarlarım güneşin alnında.
Bir göz yanar düşümde,bir saç teli sararır
Bir ayrılık bir rüzgârın sırtında
Koşar da koşar sen gidince...
Kopmak! ..gözüme değen gözlerinden kopmak
İşte o salıncak,gökyüzü boşluğunda hamak
Uyumak yıldızların kalbinde uyumak
Derin karanlıklarda senden su taşımak
Uyumak...
Ben böyle sevdim,böyle yaktım gemileri
Aşk deryasında kuruturken denizleri
Bir mihenk taşıdır aşk;
Sen gidersen ya da ben
Sırtından vurulur aşk.
"Yılan hikâyesi","hadi canım sende",
Bu bizim hikâyemiz
Labirentlerin çıkış kapısında bekleyen güneş
Bazan sararır saçları
Bazan kararır zeytin gözleri
Dudaklarında anason kokulu ruj izleri
İşte ben dünya hamağında böyle sallanırım
Böyle sessiz,böyle derin,böyle yalnız,
Yalnızlık kimsesi varken kimsesizlik
Sen varken sensizlik,
Yakar gönülleri,
Ya sen taşın yanıma,ya ben taşınayım sana
Vursun gönül mızrabı
Çözülsün aşkın elleri...

Ahmet TIĞLI 26.12.2014 (Sevgi Merdivenleri)