Çözülmezliğinde Şiiri - Neriman Binnur Uçar

Irmağım ters yönlere akan,bilinmezliklerin çözülmezliğinde,
Yoksunluk dediğimiz hep aç kalmaksa eğer sefaletliğin en çirkini insanlığımızın yok olması..
Sorgusuz sualsiz menfaat peşinde koşarken salyası akan tazılar misali,
Gözümüz gönlümüz görmez yanıbaşımızda elimizden tutmak istiyenleri.
Irkçılığın en alasını yaşıyoruz sen şusun ben buyum diye,hep ben var biz var sensizliğimizde sizsizliğimizde...
Adem oğlu Havva çocukları değilmiyiz ki neyin peşindeyiz,
Neden bu itişmeler tartışmalar savaşlar...
İnsan olmak değilmi ki tek sermayemiz,paylaşmak sevmek değilmi ki bizi var eden,
Bir gün ansızın kara toprağa karışmıyacakmıyız...?
Her gün yakınıyoruz isyan ediyoruz ama iş yüzleşmeye gelince kaçıyoruz...
Şikayet ettiğinde çok konuşmıyacaksın varsa cesaretin istemediğini baştan değiştireceksin...
Biz değilmiyiz ki sorunlara yol açan,bileceksin çaresini yöntemini...
Kaçmıyacaksın başın dik güvenle çıkacaksın ortaya ben verdiğim gibi almasınıda bilirim diyeceksin...
Korkaklık alçaklıktır,ihanettir hayata...
Sen güçlüysende sahip çıkacaksın ihtiyacı olana...
Emeğini sömürtmiyeceksin çıkarcılara,haksızlıklara boyun eğmiyeceksin...
Irmağım ters yönlere akan,özgürlüğüme engel koydurmam,insanca yaşamak için...01.04.2012