Sanki bir dehlizden geçer gibiyim,
Bazen çoşkulu,bazen ürkek bir kuş gibi,
Hayatı ölmeyecekmiş gibi yaşarken bazen,
Kimi zaman da vadem dolmuş gibi görürüm kendimi.
Çözmeye çalışırım yaşamı sanki anlayacakmışım gibi,
Bazen de kendimi kandırıp çözmüş gibi davranırım,
Ama bilirim sonsuz sırlarla sıkıca örtülmüş olduğunu,
O yüzden de bile bile hep kendimi kandırırım.
En iyi bildiğim duygu aşktır derim kendime,
Ancak bu duygu ilaç olur derdime,
Tadına varıp doya doya yaşamak isterken sevdamı,
Kendimce gerçek yaparım düşüne daldığım rüyamı.
Nasıl ki hatırlamıyorsam doğmadan önceki halimi,
Kestiremem neler olacağını vedamdan sonra,
Derim ki amaç iyi bir insan olmak değil mi aslında,
Umarım melekler yanımda olur veda faslımda...
Kayıt Tarihi : 15.10.2008 18:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güven Kırma](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/15/cozulmeyen.jpg)
Umarım melekler yanımda olur veda faslımda...
Dua gibi dilek olmuş final. Ben de yürekten katılıyorum dileklere. Tebrikler sevgili [Güven kardeşim.
Kalemin hiç susmasın.
Selamlar.
TÜM YORUMLAR (1)