Rücu ediyordu her gece kararından
gün ağarınca yine ümitleniyordu.
Etkileniyordu göz kamaştıran aydan
ruhunu kalbine teslim ediyordu.
Bir kuruntusu vardı bir vesvese
sonra adını koyamadığı bir düşünce
kapılırken bir soğuk yes'e
ilerliyordu amansızca gece...
Tüm ışıklar sönünce anlıyordu
boş yere kapıldığını hevese
bir kısır döngüydü bitmeyen
her gece bir öncekine nazire
bu acı his tüm vaktini kemiren
bu çözülmeyen bir bilmece...
Kayıt Tarihi : 2.1.2017 17:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!