Toplandığı sanıp yıkılmak mı?
Yıkıldığını sanıp toplanmak mı?
Hangisi doğru hangisi çıkmaz yol?
O kadar isterdim ki kaybolmaya!..
Yokken mi refaha kavuşacak?
Veya yok mu refakat bir el bana?
Bunalımı sandığım andayım;
Bilmediklerimiz velâkin, ben de yalnızım.
Cahilim bu kararını bilmedim.
Susuzum bunu hiç hazmedemedim.
Bir nefesim eksik kalsa yeğlerdim;
Şimdiyse o nefes beni böğürtlen.
Kim isterdi böyle bir can taşısın?
Eller tutsak, ağız mühür cabası...
Söz verilmiş sözler hepsi, tamamı...
Canın böyle yük gelmesi var mıydı?
Kayıt Tarihi : 10.6.2018 04:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(09.02.2018)
![Mümine Altay](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/10/cozulmesini-cozum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!