Çözülme Şiiri - Ahmet Tayfun Oktay

Aynı rüzgarın ardına düşmüşüz,
Şakaklarımız çatlamakta ağrıdan
Yorgun yüzlerle çıkılmış akşamlarda
Son vapurda, kalktığı vakit Haydarpaşa’dan

Ahh bir bahar akşamı Galata’dan
Bakamadık ya İstanbul’a

Gönül sarhoş bir yelkenli gibi savrulurken,
Pervasız naralar çıkaran ağızlarımız,
Boşluğunda kaybeder sessizliğini,
İstanbul akşamlarının.

Hoş,biz onu İstanbul bizi tanır
Attığımız kazığın bini bir para,
Ne kadar defa küfürleştiysek karşılıklı
O kadar defa aramıştır isyanımızı

Sevdaların ve kavgaların kenti.
Açlığın ve varsıllığın meydanı.
Er meydanı,ar meydanı,kan meydanı
İstanbul, koskoca yalnızlığımızın kurbanı…