Çözülemeyen Bir Element Kalbim

Çözülemeyen bir element kalbim
Hala çözümsüz ellerinde titreyenim
Kırgınım, yoksul bir gülümseyişim
Yine de yarın doğan güneş benim!

Yokluğun acıtmıyor ilk günkü gibi
Burnum sızlamıyor hatırladıkça
Tesellisiz akşamlar da bitiyor anladıkça
Sensizlikte bitecek biraz yavaş olsa da!

Eskisi gibi düşlemiyorum seni
Hani o çılgın kavuşma heyecanı yok!
Sadece sarsıntı geçiriyor bedenim
O da alışkanlıkta olsa gerek, geçer yani!

“Yazık ki yan yana hiç resmimiz yok” diyemiyorum
İyi ki aklımıza gelmemiş yani
Yakmak yaşanmışı yok saymak istemezdim!
Nasıl ister ki insan, ömründe bir kez sevgiye inandıysan!

Sana inanmak, nasıl bir şeydi unuttum
Sadece adın kalıyor bir çok yerde misafir olan
Üzülme, adın da kendin gibi anlamsızlaşır
Yani tanımadığım biri olursun, zamanla!

Tabi ki ara sıra sızlatacak içimi
Seni hatırlatan her ne varsa
Sızlaması da sızlanması da kesilir kalbimin
Bu sefer onu senin gibilerden koruyabilirim!

01/09/2013-02:30