Zurnacının Ali derler nâmına
Her müşkülü hemen çözerdi babam
Alnının teriyle büyüttü bizi
Ondan hep başı dik gezerdi babam
Usta idi, işi ehli yapardı
Aslanım der, anam ona tapardı
Her zorlukta önümüzde siperdi
Uçmuş bir yar gibi tozardı babam
Ömrü çile dolu, bir gün görmedi
Onurundan asla ödün vermedi
Evimize haram lokma girmedi
Helâli haramı sezerdi babam
Bazen poyraz gibi acı eserdi
Beş yavruyu sinesine basardı
Arif meclisinde durur susardı
Akıl süzgecinden süzerdi babam
Kahretti feleğe açtı arayı
Azrail’e gel der bekler sırayı
Dostlardan aldığı derin yarayı
Gönül hanesine yazardı babam
Şimdi yatağından kalkamaz oldu
Yavrum diye yola bakamaz oldu
Baba ocağını yakamaz oldu
Ferhat gibi dağlar kazardı babam
Serbade babamız nasihat verdi
Hakkınız değilse uzanman derdi
Fakirlik yoksulluk yordukça yordu
Her zaman kadere kızardı babam
Kayıt Tarihi : 25.5.2013 12:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!