Çözemiyorum Şiiri - Fahri Bulut

ÇÖZEMİYORUM
Bir gün melek bir gün şeytan gibisin,
Karnından konuşan gizem birisin.
Melek mi şeytan mı söyle sen kimsin?
Bir bilmece oldun çözemiyorum.

Gülüşlerin sahte dersin kederden,
Hiç dürüst değilsin bilinmez neden?
Her zaman yüzünde simsiyah perden,
Gölün çok bulanık yüzemiyorum.

Sabrımı zorladın tam sınırdayım,
Sevda iksirinden almadım payım.
Kiriş kırılacak çok gergin yayım,
Bağrına ok atıp vuramıyorum.

De gel isyan etme böyle kadere,
Sen beni düşürdün aşk denen derde.
Dizlerim mecalsiz gözümde perde,
Senin gerçeğin ne göremiyorum.

Rızazade, hey hat buna da şükür!
Akıl çalışmazsa o insan fakir.
Aşkı bilmeyen de olmaz ki fikir,
Aşkına şiirler yazamıyorum.
26 ŞUBAT 2017
FAHRİ BULUT RIZAZADE
En varlıklı insanlar; akılarını ilime, bilime, barışa, dostluğa, kardeşliğe çağdaşlığa ve uygarlığa çalıştıranlardır.
En yoksul insanlar ise; akıllarını fitneye, fesada, kötülüğe çalıştıranlardır.
Tanrı namuslu ve masum kullarını bunların çamur ve şerlerinden korusun….