Çoğaldıkça evrenin kalabalığı,
Değişti insanlığın anlayış ve anlamı.
Giydirdiğiniz medeniyet aklıma hiç uymadı,
Yok iğnesi ipliği, üstelik yok aklımın makası.
Gözlerim ürkek yürü demiyor ayaklarıma.
Sizin sokaklarınız neden hep çıkmazlarda?
Sevgileriniz dudağınızda olmuş paçavra.
Görüyorum elinizde çiçek yerine para.
Ne kadar koştunuz sevginin gerçeğine?
Hangi zamanda kucak açacaksınız birbirinize?
Görmüyormusunuz dünya can çekişiyor ölüme!
Benim acılarım surat buruşturuyor hızla yüzüme.
Hayat hüküm sürmek değil zamana,
Yükünü de taşımaktır omuzlarında.
Yürüdüğün yol attığın adım kadardır saysana.
Gerçekler nasıl anlatılır ki anlamayana.
Ey hayat ne çok şey götürdün benden,
Oysa istediğim çok şey değildi senden.
Meltem bekliyorken ben fırtınalar estirdin.
Mutluluk biletimi karakışa kestirdin.
Sanıyorum fazla geldim evrene,
Susuyorum yine kendi sesime,
Sözlerimi sesimle koydum heybeme,
Bu gece buralardan gidiyorum sessizce.
Kayıt Tarihi : 18.10.2007 21:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oysa istediğim çok şey değildi senden.
Meltem bekliyorken ben fırtınalar estirdin.
Mutluluk biletimi karakışa kestirdin.
hayat her geçen gün bizlerden bir şeyler alıp götürüyor
KUTLARIM
Yüreğine kalemine sağlık
Ders alınacak güzellikte dizeler
Şiire başlayıp bitirene kadar
birkaç alem değiştiriyor insan.
Belleğinii ve yüreğinizi kutlarım.
Sevgi ve selamlarımla,
Hasan KORKUT
TÜM YORUMLAR (6)