Tanıştıktan bu yana, sır yumağı gibisin,
Beni anla diyorsun, çözemedim ben seni.
Masallar ülkesinde bir Kafdağı gibisin,
Beni anla diyorsun, çözemedim ben seni,
Tavırların değişik, mümkün değil anlamak,
Elimde olmayan şey, sırları zamanlamak,
Mümkün olmuyor işte eksiği tamamlamak,
Beni anla diyorsun, çözemedim ben seni.
Omuzunda kamera, makinen elindedir,
Diğer teçhizatların cebinde, belindedir,
Umarım, kinayeli sözlerin dilindedir,
Beni anla diyorsun, çözemedim ben seni.
Kendini hesaba çek, sen kimsin ve sen nesin,
Öyle bir açık ol ki, gayet net çıksın sesin,
Bir dostluk sofrası kur, dostların ondan yesin,
Beni anla diyorsun, çözemedim ben seni.
Sen bir adım atarsan, çevren sana yaklaşır,
Geri adım atarsan, onlarda uzaklaşır,
Herkeste nefis vardır, menfaatini taşır,
Beni anla diyorsun, çözemedim ben seni.
Sezayi TUĞLA
(08.09.2010)
Kayıt Tarihi : 8.10.2012 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kağıthane Belediyesi'nde birlikte çalıştığım mesai arkadaşım, sık sık benden kendisini anlamamı istiyor. Oldukça pozitif olmama rağmen ne kadar gayret sarfetsem de, bir türlü kendisini anlamam mümkün olmadı. Ben de bu şiiri yazarak o arkadaşımıza atfettim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!