Zaman mı bitiyor, yoksa!
sahil kenarındaki dalgaların
son durağındaki kumlar gibi
ben mi sürüklenip gidiyorum
çözemedim...
Her sabah kalktıgımda
hüzünlü bir iç çekişle
sessizlik içinde
pencereden dışarı bakar
havada uçuşan
sararmış yaprakların
Salına salına düşüşlerini izler
zamanın su gibi aktıgını
görürüm...
Biz çooookkk çokkkkk
çiğdem, çiçekleri
uçan kuş, böcekleri
batan güneş, çatlayan toprakları
ve solan yaprakları
çığlık ata ata
bir filim şeridi gibi seyredip
görmedikmi...
Ömür dedigimiz süre nedir ki?
iskeleden demir almış vapurun
düdügünü çalıp
son yolcusunu bekledigi kadar
kısa degilmi?
Necati KEÇELİ
ADANA
Kayıt Tarihi : 8.12.2006 18:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!