Çözdünmü Hayatın Bilmecesini?

Sana sormadan giderken son yolculuğa,
Gözlerinden yüreğine kan damlıyordu.
İçinde bir fırın ateş yanarken,
Hiç bir sözden aklın avunmuyordu.

Kapat gözlerini uykuya canım,
Bir rüyalık seni görmeye geldim.
Gözlerin süzülmüş kurumuş yaşlar,
Şimdi nasılsın demeye geldim.

Otur karşıma şöyle, anlat bana nasıl geçti bunca sene?
Dökülsün ağzından acı tatlı her hece,
Diyordun ki hayat bana bilmece,
Çözdün mü sevdiğim, ben burdan gidince?

Görüyorum içinde yaranın derinini,
Hangi kıymet bilmeyen acıttı yüreğini?
Gitmeden daha henüz demiştim ben hani,
Hiç kimse benim kadar sevemez asla seni.

Daha zaman gelmeden girmişsin karakışa,
Baharda gittiğimde kar yağmış saçlarına,
Ben sana kıyamam lütfen artık ağlama!
Vakit geldi sabaha gidiyorum az sonra.

Gelirim artık çok sık bırakmam seni darda,
Teselli olurum belki içindeki acıya.
Rızan var ise eğer, odan olsun yanımda,
En son vasiyet olsun biricik oğlumuza.