Büyülü güllerin bildim fendini,
Dikenin kastını sezdim sonunda.
Şehla bakışlının yıktım bendini,
Zülfün kemendini çözdüm sonunda.
Dalgalandı durdu nev-civân çağı,
Bir sönüp bir yandı gençlik çerağı.
Sabr-ı cemil ile aştım sır dağı,
Sukûnet bağını gezdim sonunda.
Bunca gam, eyledi beni gamzede
Büyüdü çileler fettan gamze’de.
Bir zaman dağılıp döküldümse de
Sabrın tesbihini dizdim sonunda.
Taşıdım yükünü hatıraların,
Metâıydım zaman denen pazarın,
Ümidi ekerken gözümde yarın,
Mazi defterini çizdim sonunda.
Kayıt Tarihi : 14.2.2015 00:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burhan Kadah](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/14/cozdum-sonunda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!