Çöz Beni Şiiri - İsmet Zeren

Çöz beni...
Mavilim çöz beni...
Her ilmeğimde sevdan saklı
Çöz beni
Her lifime bakışların işlemiş/çöz beni
Çukurova’da pamukken/ vuruldum sana
Güneşle ellerinde birleştim/çöz beni
Yürek vuruşların
Teninden tenime
Bir temmuz sıcağından
Ilgıt ılgıt sızıların
Taa gözlerime
Bir ana ocağından
Bir çırçır makinasından geçmiş
Çöz beni...

Çöz beni
Mavilim çöz beni...
Bütün renkleri sildim...
Göz bebeğinden
Rayların tıkırtısında çöz beni
Çilingir sofrası kurmuş
İstasyonlar da mazim
Zamanı kovalıyor benliğim
Özüm...üzüm..şırasında çöz beni
Bir mavzer kadar soğuk bedenim
Sonbaharın bu öksüz akşamında
Ayrılırken
Bu şehirden çöz beni

Lime lime oldum mavilim
Kaçtım...
Kayboldum okyanoslarda
Darağacında büyüdüm
Olgunlaştım giyotinlerde
Beklemekten seni
Öldüm öldüm...Dirildim
Çöz beni...

Çözmemiştin beni
Küçücüktün/ ufacıktın/ masumdun/ günahsızdın...
Büyüdün/ gördün/ yaşadın/ sende / anladın...
Artık şimdi zamanıdır
Şu dünyadan çöz beni

Hangi sokak
Hangi kaldırım
Hangi fenere sorarsan sor...
Hangi mevsim
Hangi yıl
Hangi günden
Hangi hüzün ile geçersen geç
İzlerini sil bedenimden
Kendi ellerinin beyazıyla
Bir gülün dikenine takılmış
Gençliğimden çöz beni...